Waar zijn je foto’s?

Foto’s, je maakt ze misschien met een digitale camera, maar waarschijnlijk vooral met je smartphone. En dan, wat doe je er dan mee? Verbind je de camera of telefoon met je computer en zet je de foto’s in een map? Of komen de foto’s in een Fotoprogramma te staan? Zowel Windows als Apple hebben het programma ‘Foto’s’, waar je foto’s misschien in staan zonder dat je dat zelf weet of hebt besloten.

Of maak je – zoals velen -gebruik van een cloudservice, zoals Google Foto’s of iCloud, en hoef je eigenlijk niets te doen – want de foto’s komen automatisch overal te staan. Dat laatste, dat gemak van het niets hoeven doen, én het onbegrensd opslaan, is vaak de reden dat mensen voor een cloudservice kiezen. Maar het gevaar is dat al die foto’s binnenstromen en je er geen grip meer op hebt. En het gevaar is ook, dat je denkt dat die cloud een back up is, en dat is niet zo. Het kán een extra back up zijn, maar het is vooral een synchroniseerhulp.

Wat ook nog mogelijk is, is dat je je foto’s op een externe schijf hebt staan, om je computer niet te ‘zwaar’ te maken. Dan zet je, als het goed is, regelmatig foto’s op die schijf (via je computer). Van die schijf kun je dan ook heel makkelijk een extra backup maken, iets wat je ook moet doen als je foto’s op je computer en/of in een cloud staan.

Foto’s die je van anderen krijgt, via bijvoorbeeld WhatsApp, e-mail of Dropbox: zorg dat je de foto’s die je wilt houden bij je eigen verzameling zet door ze te downloaden of te verplaatsen.

Wéét waar je foto’s staan en bedenk of je dat prettig vindt. Wil je je foto’s vaak bekijken of wil je ze gewoon netjes opgeruimd hebben? Een fotoprogramma geeft je de gelegenheid om op allerlei manieren je foto’s te verzamelen, te bewerken, te bekijken en er wat leuks mee te doen, zoals fotofilmpjes. Of hoeft dat niet voor jou, ben je meer van geordende mapjes in de Verkenner/Finder.

 

Digitale CO2 voetafdruk

Als je gebruik maakt van een cloudservice, worden jouw foto’s continu gesynchroniseerd van en naar jouw computer, telefoon en eventuele andere apparaten. Dat gebeurt in grote datacenters, met enorme computers die 24 uur per dag staan te ‘draaien’. En deze datacenters slurpen energie en stoten nog méér CO2 uit dan het vliegverkeer. 100 GB in de cloud betekent 200 kg CO2 uitstoot. En 100 GB – dat zijn ongeveer 25.000 foto’s. (Voor e-mails die in clouds bewaard blijven geldt hetzelfde; een enkele e-mail kan 5 tot 50 gram CO2 uitstoot hebben).

Wil je graag – toch – gebruik maken van een cloud, besef dan dat elke foto energie kost. Dus hoe minder foto’s je opslaat, hoe minder CO2 uitstoot. En dat filmpjes nog meer energie kosten, kun je je wel voorstellen. Begin dus vooral eens met het opschonen, verminderen van je foto’s en filmpjes. Als je bijvoorbeeld de dubbelen eruit haalt, kan dat al 20% schelen. En er is een regel, dat 20% van je foto’s 80% van de herinneringen bepalen. Dan zou 80% van je foto’s volgens die regel wegkunnen…. Het opruimen heeft veel voordelen; je hebt meer overzicht, kunt sneller terugvinden, de foto’s nemen minder ruimte in én je zorgt voor minder CO2 uitstoot.

Ik maak zelf minimaal gebruik van een cloud. De iCloud gebruik ik alleen voor mijn contacten (adresboek) en ik gebruik de Dropbox om bestanden waar ik mee werk, zowel in mijn studio als thuis te kunnen gebruiken. Ik heb ook veel bestanden, o.a. al mijn foto’s, op een ‘Studio’ schijf staan, die in mijn ‘heen-en-weer-tas’ zit.

Ik maak mijn foto’s met mijn iPhone of soms met een camera en zet ze via een kabel op mijn Apple computer. Daar organiseer ik ze in het Foto’s programma en ik heb back-ups op externe schijven. Voor mij voelt en werkt dat goed. Op mijn iPhone laat ik de foto’s staan die ik graag bij me wil hebben. Als ik ze over heb gezet naar mijn computer, dat doe ik met regelmaat, haal ik een groot deel van die foto’s van mijn telefoon. Ik maak best veel foto’s, en wil ze op mijn telefoon opgeruimd houden. Als ik daar wat mee achter loop, ga ik er echt even voor zitten.

De digitale mogelijkheden zijn oneindig, maar net als bij het vliegen, moeten we een stap terug gaan doen. En alle beetjes helpen. Laten we dat ook met onze foto’s doen. En er dan op een overzichtelijke manier van genieten!
Heb je er vragen over, of kan ik je misschien helpen met een stap, stuur me een e-mail.

 

Zo’n 10-15 jaar geleden heb ik een aantal oude videobanden en Super 8 films om laten zetten naar DVD’s. Want inmiddels was de Super 8 projector kapotgegaan en afgevoerd, en begrepen we dat videobanden niet het eeuwige leven zouden hebben. Familiefilms en reizen werden zodoende door het omzetten gered van de vergetelheid. Inmiddels is het bekend dat DVD’s ook geen blijvers zijn. Tijd om weer een volgende conversie te gaan doen: alles omzetten naar het digitale bestand MP4. Want dat is volgens de experts de beste extensie om toekomstige veranderingen aan te kunnen. Nu ik foto organizer ben, en ik door mijn klanten en mijn lidmaatschap van The Photo Managers vaak te maken krijg met dit soort zaken, is het voor mij een kleine stap geworden om zo’n conversie project aan te pakken.

Eerst heb ik alles geïnventariseerd. Wat is er, wat is de ‘drager’, wat staat erop? Als dat laatste niet duidelijk was, door bijvoorbeeld geen titel op de hoes, heb ik met behulp van een oude Super 8 viewer (die had ik daar speciaal voor bewaard) en een oudere MacBook met een DVD ingang alles kunnen inventariseren. De videobanden hadden gelukkig titels, en van die videobanden was een deel al op DVD gezet. De volgende stap: bepalen welke films er ‘gered’ moeten worden voor de volgende generaties. Welke is echt de moeite waard, zoals beelden van ons leven in Mozambique (ook al zijn ze wat vaag), en wat niet, zoals een korte film van alleen maar de bekende gebouwen in Florence. Oude films hebben meestal geen goede kwaliteit meer, maar oude familiefilmpjes, hoe vaag dan ook, zijn het echt waard om te bewaren. Zeker als er ook nog straatbeelden op staan. En beelden van een vroegere stadstrip zijn eigenlijk alleen maar leuk als er ook mensen op staan, en je kunt zien hoe het leven er toen aan toe ging. Dat was in het geval van Florence niet zo.

HET DIGITALISEREN

Toen het voor mij duidelijk was welke films gedigitaliseerd moesten worden, heb ik enkele videobanden naar Trigger in Amsterdam gebracht, mijn professionele partner voor digitale omzettingen. Tijdens de laatste conferentie van The Photo Managers heb ik kennis gemaakt met collega foto organizer en conversie expert Becky Ball. Zij was bereid mij op afstand te helpen met de DVD’s. Met de juiste programma’s heb ik zelf de DVD’s om kunnen zetten naar MP4 bestanden. Ook dat zou Trigger gedaan kunnen hebben, maar ik vind het fijn om, als het enigszins mogelijk is, kleine partijen zelf te kunnen doen. Ik wil geen conversie specialist worden, maar vind het wel belangrijk om te weten wat er nodig en mogelijk is.

Ik ben erg blij dat ik dit eigen project klaar heb. Alles is nu uitgezocht en de belangrijkste beelden zijn ‘safe’. Op een externe harde schijf (EHS), die ik BeeldBank Massaro heb genoemd, staan nu alle MP4 bestanden. En ze staan natuurlijk ook nog op twee back-ups. De meeste oude videobanden, Super 8 filmspoelen en DVD’s heb ik weggegooid. Op een enkele na, die bewaar ik als ‘vintage’ voorbeeld.

Ik heb nu nog twee grote spoelen met Super 8 films, waar ik indertijd geen DVD van heb laten maken. Ik twijfelde toen al of ik dat wilde. Het zijn films van reizen naar de USA (een rondreis) en naar Egypte (alle culturele plekken). Omdat ik toen echt ‘reportages’ maakte, denk ik dat ze een beetje saai zijn. Bovendien heb ik er mooie fotoboeken (plakboeken) van. Ik ga ze eerst nog eens bekijken op een viewer, en besluit dan of ze mogen blijven – en door Trigger omgezet worden naar een MP4 bestand.

  

Dus… heb je nog:

• Oude (familie)films: 8 mm, 9,5 mm, 16 mm, Super 8
• Videobanden: VHS, S-VHS en VHS-C, Video 8, Hi8, Digital 8, miniDV, DVD
• Professionele tapes als V2000, Betamax , Betacam , Digital Betacam , DV large , HDV , DV Cam , XD Cam , Umatic , DVC Pro 25 , DVC Pro 50
• Dia’s (al dan niet ingeraamd): 24×26 mm, 16×24 mm, 6 x 6 cm, 4 x 4 cm, glasdia’s
• DVD’s met films en foto’s….
• Negatieven: kleinbeeld 24×36, APS, 16×30, pocket 13×17, halfkleinbeeld 16×24, glasnegatieven, Instamatic negatieven, Kodak disc negatieven en Vlakfilm negatieven

Dan help ik je graag om uit te zoeken wat gedigitaliseerd moet worden! En zorg ik er ook voor dat dat gebeurt.

Bij Trigger breng ik overigens ook grote partijen analoge foto’s die gedigitaliseerd moeten worden. Kleine partijen doe ik zelf op een speciale fotoscanner, maar is het een grote partij of een groot boek van een klant, dan breng ik het weg. Wil je al je foto’s gedigitaliseerd hebben, en heb je alle of de meeste negatieven nog? Overweeg dan de mogelijkheid om de negatieven te laten scannen. Het zijn tenslotte de originele opnames. Kleine partijen negatieven kan ik zelf doen, grotere partijen en speciale formaten laat ik bij Trigger doen.

Van onze periode in Mozambique, waarvan de foto’s inmiddels allemaal bruin gekleurd zijn, ga ik de negatieven (laten) inscannen. Om vervolgens een mooi fotoboek met foto’s met de oorspronkelijke kleuren te maken.